Utrecht - Bologna, Italië: 13 uur rijden vanaf Utrecht.
Vanaf Brussel: 12 uur.

Hemelse hoogtepunten

Een hemelse trektocht waarbij de absolute hoogtepunten aan de start en de finish liggen: prachtsteden Bologna en Florence. Maar ook daartussen is het goddelijk genieten van deze Via degli Dei, de Godenweg. De geliefde wandelroute heeft Romeinse wortels. Dat betekent wandelen met een historisch tintje, wetende dat over de slingerende paden van de Apennijnen ooit Romeinse legers marcheerden. En dat nog wel op hun sandalen. Maar goed, als je al die prachtige heuvels, groene dalen, lieflijke bergdorpjes en robuuste rotsformaties tegenkomt, vergeet je de tijd en ben je zo weer enkele tientallen kilometers verder. De hele tocht telt circa 90 kilometer.

Langste zuilengalerij ter wereld
In Bologna verken je eerst de stad. De wandeling voert je langs de lokale markt met de heerlijkste hammen en antipasti. Ook naar het Piazza Maggiore, het meest imposante plein van de stad met z’n vele monumentale bouwwerken. Bij de stadspoort Porta Saragozza begint de in 1674 gebouwde 4 km lange arcadestraat, de langste overdekte zuilengalerij ter wereld. Onderweg raak je bijna de tel kwijt. Maar geen nood, wij weten dat het er 666 zijn. Daarna verlaat je de stad en klim je naar de Basilica di San Luca. De imposante kerk lijkt je vervolgens uit te zwaaien als je met het serieuze werk van de tocht begint: de beklimming van de Monta Adone, de berg die vernoemd is naar de Griekse god Adonis. Later volgt ook de Monte Venere, vernoemd naar Venus, de godin van de schoonheid. Vandaar ook de naam: Godenweg.

Imposante Dom
Een wandeling over deze Via degli Dei vergt de nodige conditie. De zwaarte is 2-3. Hier en daar dus best pittig met redelijk wat hoogtemeters. Maar goed, je hebt alle tijd. Dus rustig aan. En voor je het weet doemt Florence in de verte op. De zware klokken van de Santa Maria del Fiore galmen je al van verre tegemoet. Op het eerste gezicht lijkt de beroemde Dom, uitgevoerd in drie kleuren marmer, veel te groot voor een tamelijk kleine stad als Florence. Aan de voet van de Campanile, de toren naast de Duomo, zie je hoe kolossaal de kerk is. Je kunt de ruim vierhonderd treden van de toren nog beklimmen, maar dat terrasje in de Toscaanse zon lonkt wel ook heel erg. En met een cappuccino voor je op tafel is het heerlijk om nog even na te genieten van al die goddelijke wandelmomenten.

Utrecht - Retz, Oostenrijk: 11,5 uur vanaf Utrecht.
Vanaf Brussel: 12 uur.

Schatten langs het IJzeren Gordijn

Lange tijd geleden, tijdens de Koude Oorlog, verdeelde het ‘IJzeren Gordijn’ Europa. De scheidslijn, letterlijk een immens hoog ijzeren hek met schimmige uitkijktorens en schietgrage grenswachters, scheidde het communistische oosten van het kapitalistische westen. De grens sneed zelfs Duitsland in tweeën. Gelukkig is dat nu verleden tijd. Maar om te voorkomen dat deze periode uit onze geheugens wegglipt, werd de Iron Curtain Trail ontworpen, een reusachtig lange fietsroute van 7.650 km; van de Barentszzee tot de Zwarte Zee. Tijdens deze fietsvakantie volg je een deel van dit grensgebied tussen Oostenrijk en Tsjechië.

Natuurlijke ongereptheid
Omdat lange tijd werken, wonen, leven en recreëren langs de grens verboden was, kon de natuur ongestoord z’n gang gaan. Daar pluk je nu de vruchten van. De grensregio wordt nu de ‘Groene Gordel’ genoemd, vanwege z’n natuurlijke ongereptheid en z’n boeiende flora en fauna. In Oostenrijk loopt de Iron Curtain Trail onder meer door het Weinviertel. Dat betekent historie snuiven en wijntjes proeven aan beide kanten van de oude grens.

Flesje mee voor ‘s avonds
Direct buiten aankomststad Retz duik je de golvende wijngaarden in met z’n vele wijnkelders. Altijd handig om onderweg een flesje in je fietstas voor ’s avonds mee te nemen. De trektocht doet ook tal van mooie steden aan zoals Laa an der Thaya met z’n waterburcht en Mikulov met z’n kasteel en barokke tuinen, en ook indrukwekkende, oude centrum. Maar voor je het weet dient zich weer een volgend kasteel aan. Zoals dat van Lednice, het zomerverblijf van de prinsen van Liechtenstein met een groot park in Engelse landschapsstijl. Tja, als de grenswachters van al dit moois op de hoogte waren geweest, dan hadden ze dat IJzeren Gordijn al veel eerder de rug toegekeerd.

Utrecht - Lavilledieu, Frankrijk: 11,5 uur vanaf Utrecht.
Vanaf Brussel: 9,5 uur.

Vive-le-fiets-in-de-Ardèche-vakantie

Fietsers die van een uitdaging houden en er niet tegen opzien dat hun kuiten het zo nu en dan aardig voor de kiezen krijgen, roepen uitbundig ‘Vive-le-fiets-in-de-Ardèche-vakantie’ als ze na een nieuwe klim heerlijk met de wind langs hun gezicht naar beneden zoeven. Overigens: dit doe je ook als je met de e-bike fietst! Het uitzicht op het groene berglandschap en de sfeervolle villages perchés draagt nog eens bij aan dat ultiem vrije gevoel. Maar ja, Liberté is niet voor niets onderdeel van het Franse motto. Ook hier in de Ardèche.

Joie-de-vivre-gevoel
Hier toont Frankrijk zich van haar mooiste kant. Authentieke, middeleeuwse dorpen en een werkelijk magnifiek landschap dat wordt doorsneden door woeste rivieren. Ze vormen het decor van deze zeer fraaie, 8-daagse trektocht over grotendeels verkeersluwe landweggetjes. De ravijnen (gorges), ruige hoogvlakten, druipsteengrotten en kleurrijke kastanjebossen maken het een feest voor iedere fietser die natuurlijk avontuur met het Franse joie-de-vivre-gevoel wil combineren.

Wereldberoemde Pont d’Arc
Je bezoekt onder meer kuuroord Vals-les-Bains en kunstenaarsdorp Antraigues. Fietsend langs de grote rivier Ardèche komt Château de Ventadour in zicht. Daarna volgen nog onder meer het middeleeuwse, Largentière, Lablachère, Labeaume, Tauriers en de Gorge de la Beaume. Namen als deze maken het Franse fietsfeest compleet. Evenals die sfeervolle terrasjes op verstilde pleintjes onder eeuwenoude platanen. En wat te denken van het uitzicht op de wereldberoemde Pont d’Arc?

Utrecht - Helsingborg, Zweden: 10 uur vanaf Utrecht.
Vanaf Brussel: 11,5 uur.

Windje mee: langs de Zweedse westkust

Zweden introduceerde z’n eerste officiële, bewegwijzerde fietsroute - Kattegattleden - en het werd meteen de Europese fietsroute van het Jaar 2018. Een eenvoudige, maar succesvolle formule: je fietst langs de westkust van Zweden, van het zuidelijke Helsingborg naar het noordelijker gelegen Göteborg en je hebt (meestal) lekker windje mee. De route leidt je over uitstekende fietspaden, door natuurgebieden en langs spectaculaire kliffen, idyllische vissershaventjes, uitgestrekte stranden en heel veel zee.

Klinkerstadje
De zo goed als autoluwe route begint al goed. Na Helsingborg koers je naar het vijfhonderd jaar oude stadje Ängelholm. Onderweg stop je bij een van de vele keramiekwinkeltjes en studio’s van kunstenaars. Of omdat je ergens wat zeehonden spot. Na Båstad verlaat je de regio Skåne en rijd je de regio Halland binnen. Even een kopje koffie bij kasteel Skottorp en dan verder; door prachtige natuur met zandduinen en stranden. In het mooie Laholm stap je af en neem je de fiets mee aan de hand, wel zo prettig in al die kleine klinkerstraatjes.

Beroemde cake
Dan begint alweer het laatste deel van de tocht; op naar eindpunt Göteborg. In Gottksär verleidt Jönssons Konditori met z’n verrukkelijke en beroemde frambozencake. Dan volgt Särö, een bekend oord waar in de vorige eeuw de royalty en high society graag vertoefden. Tot slot Göteborg.

Utrecht - Llançà, Spanje: 15 uur vanaf Utrecht.
Vanaf Brussel: 13 uur.
Advies: doe deze afstand in twee dagen!

Surrealistisch wandelen aan de Spaanse Costa

¿Estás loco? Ben je gek? De familie van beeldend kunstenaar Salvador Dali haalden fronsend hun wenkbrauwen op toen hij verklaarde naar Portlligat te verhuizen, een klein vissersdorp op Cap de Creus aan de Costa Brava. Maar de eigenzinnige en bijna buitenaardse natuur op het Spaanse schiereiland trok hem bijzonder aan, karaktertrekken waarin hij zich enorm herkende. Buiten het dorp heerste de leegte, nu nog steeds. Smalle paadjes leiden naar kliffen, kreken en baaien. De zon speelt met de veelkleurige mossen en laat lichtbundels schijnen op het heldere water dat als kristalglas in duizend stukjes op de rotsen uiteenspat.

Mooi, rauw niemandsland
Tijdens deze trektocht ontdek je de fraaie kust van de Costa Brava, in het noorden van Spanje. Na Llançà volg je de kust tot aan El Port de la Selva met zijn nauwe straatjes en witte huizen. Ook Cadaqués toont zulke straatjes en huizen. Naast Dali vielen ook schilders als Pablo Picasso en Henri Matisse voor de schoonheid van het witte stadje. En van het schiereiland Cap de Creus. De krachtige noordenwind boetseerde eigenaardige figuren van het geërodeerde gesteente. De schoonheid van dit rauwe niemandsland inspireerde Dalí tot zijn surrealistische werken. Alsof je rondwandelt in een schilderij van deze Spaanse meester met z’n puntige snorretje. Niet voor niets dat hij in deze omgeving en in Portlligat ruim vijftig jaar woonde en werkte. Zijn woon-/werkplek is nu een museum.

Utrecht - Volterra, Italië: 15 uur vanaf Utrecht.
Vanaf Brussel: 14 uur.
Advies: doe deze afstand in twee dagen!

Koester het leven in Toscane

Denk aan Toscane en je ziet een prachtig, glooiend landschap voor je dat zich mengt met intieme middeleeuwse stadjes en imponerende palazzi. Maar ook met het amicale karakter van de Italianen en een sprankelende prosecco op een sfeervol terras. En ondertussen denk je aan hoog, hoger, hoogst. Je bent aangekomen in het wereldberoemde San Gimignano.

Trotse torens en cipressen
De adellijke families in dit intieme stadje staken elkaar de loef af. Hun torens waren verdedigingswerken, maar ook zeker symbolen van invloed en rijkdom. En zo bouwde de ene familie weer een hogere toren dan de andere. Daarmee ontstonden maar liefst 72 torens. Nu telt het intieme stadje er nog slechts zestien. Maar die zijn niet minder indrukwekkend. Je slentert over de kasseien in de straatjes, maar je bent ook blij als het pad na het dorp weer wat wandelvriendelijker wordt. Bijna net zo trots als de torens van de adellijke families zijn de ranke cipressen in het glooiende landschap. Langs mooie wijngoederen en door akkers met zonnebloemen en olijfbomen loop je naar Colle di Val d’Elsa. Al wandelend door de dorpen en de heuvels concludeer je dat Toscane een van de weinige dingen in het leven is die je niet genoeg kunt koesteren.

Subtiele harmonie
Hier lijkt het beste van heel Italië samen te komen. Heel aardse zaken lijken hier een bijna bovennatuurlijk raffinement te hebben. Het landschap toont de verborgen hand van de meester, zo subliem en subtiel is de harmonie van de glooiende heuvels die het wandelen zo aangenaam voor het oog en je gemoed maakt. En als je ergens onderweg - zoals in het middeleeuwse kasteeldorp Monteriggioni of in prachtstad Sienna - voor een cappuccino neerploft op een terrasje lijkt dat even zinnenstrelend te zijn als het kunst kijken in een fenomenaal museum.