“Heilige Antonius, beste vrind, maak dat ik mijn bril weer vind.” Samen met de vele pelgrims schuifel ik langs de relieken van de minderbroeder die in 1231 heilig werd verklaard. Antonius is de beschermheilige van heel wat zaken. Van vrouwen, kinderen, armen, zieken… én van verloren zaken. Maar het devote gevoel blijft uit. En mijn bril zit ook nog op m’n neus. Dan maar naar buiten, waar ik in de straten en op de pleinen van Padova het pure Italiaanse leven proef. Vooral omdat toeristen hier echt in de minderheid zijn. Aan het einde van de dag komen de locals naar het Prato della Valle. Op de grasvelden, langs de waterpartijen en aan de voet van de circa tachtig beelden van Italiaanse prominenten openbaart zich hier het werkelijke volkstheater. Van ontluikende liefdes tot kakelende buurvrouwen op een bankje.
Dat theater startte eigenlijk al in Bolzano. Direct buiten de bergstad in de Alpen daal je langzaam af naar Venetië aan de Adriatische Zee. Langs de slingerende rivier Adige fiets je met het gevoel de wind voortdurend in de rug te hebben. Dat zoeft lekker. En ook nog met de uitlopers van de Dolomieten als indrukwekkend decor. Onderweg stop ik even in het middeleeuwse dorp Egna dat tot de borghi più belli behoort, de mooiste dorpen van Italië. Na Trento met z’n gotische torens en renaissance paleizen komt Bassano del Grappa in zicht: Florence in het klein.
Ik zet de fiets aan de kant en val voor de authentieke charme van het mooie plaatsje. Vanaf de stokoude Ponte degli Alpini, de houten en overdekte brug die is ontworpen door de beroemde architect Andrea Palladio, kijk ik uit over de kabbelende Brenta. En uiteraard waag ik me aan een grappa, ooit een eenvoudige boerenborrel, nu een trendy drankje. Aan het begin van de brug (aan de stadszijde) vind ik de authentieke Grapperia Nardini, een toepasselijk adresje om zo’n grappa te proeven. TIP: Bekijk ook het mooie grappamuseum
De volgende dag zoef ik met een nog groter vaartje naar beneden langs de Brenta. Op naar Vicenza, weer zo’n prachtstad. Maar eerst langs de vele appelboomgaarden en het Lago di Caldonazzo. Aan het einde van een mooie tocht lik ik heel relaxt aan een ijsje terwijl Palladio op mij neerkijkt in het imponerende centrum van Vicenza. Het standbeeld van de gevierde architect staat pal naast de Basilica, zijn meesterwerk dat in de avond sprookjesachtig wordt verlicht.
In de zestiende eeuw was hij dé architect van de regio Veneto. En met zijn liefde voor wit, strak en harmonie was hij een soort Jan des Bouvrie avant la lettre. Zijn stijl was een voorbeeld voor andere monumentale bouwwerken, zoals The White House in Washington en Buckingham Palace in Londen. Ook veel rijke edellieden schakelden destijds deze bouwmeester in. De vele indrukwekkende villa’s in de omgeving zijn er nog getuige van.
Hoe anders zijn de optrekjes in Chioggia in het zuiden van de Venetiaanse lagune. Nee, deze vissersplaats moet het vooral hebben van zijn smalle kanalen, bruggetjes, straatjes en stegen. Venetië in het klein dus. De vislucht die rond de smalle kanalen hangt, versterkt het pure karakter, la vita pura. De volgende dag stap ik wat weemoedig op de fiets. Nog maar één dag te gaan, maar wel een hele mooie. Via de eilanden in de lagune fiets ik richting de Dogenstad. Een ferry brengt me telkens naar een nieuw eiland. Ook hier rauwe dorpen waar de inwoners leven van de visvangst en waar ze hun was in de steegjes laten wapperen. Op één eiland begraven de Venetianen hun overleden dierbaren.
Heel anders is het in Venetië. Daar spiegelen de gevels van de palazzi zich bijna pronkziek in het water van het Canal Grande. Wat een pracht en praal. Fietsen is er verboden. Dus stalde ik eerder mijn fiets bij het station en slenter ik nu door de smalle steegjes en over de intieme pleintjes van de rustige wijk Cannaregio. Verdwalen gaat hier gemakkelijk. Geeft niets; ik geef mij over aan de spontaniteit van het onbekende. Iets wat ik in Nederland maar al te vaak kwijtraak: dat laissez faire, het leven lekker op z’n beloop laten. Maar hier in Venetië vind ik dat weer terug. Met dank aan de Heilige Antonius. Van de Alpen naar Venetië Fietstrektocht, 5/8/11 dagen, hotels met bagagevervoer, LO. Zwaarte 1, e-bike mogelijk. Vanaf € 480,-